Engelenmaker

Titelbeschrijving

Stefan Brijs, De engelenmaker, Atlas, Amsterdam, 2006, 428 blz. (eerste druk 2005)

Samenvatting

Doktor Victor Hoppe maakt een eigenaardige indruk bij het terugkeren in zijn geboortedorp door zijn uiterlijk. De bewoners van Wolfheim moeten niets hebben van de rare dokter en zijn drie kinderen Michaël, Rafaël en Gabriel, maar na een aantal genezingen wordt hij geaccepteerd. De dokter huurt een huishoudster in genaamd Frau Maenhout. Zij komt steeds meer te weten over het gezin. De dokter gedraagt zich namelijk erg vreemd; hij toont geen emoties, wilt niet dat zij de kinderen over God vertelt en laat de kinderen nooit naar buiten. Als ze bijna achter de waarheid is, komt zij door een ‘’ongeluk’’ om het leven.

Victor Hoppe heeft de eerste jaren van zijn leven in een gesticht doorgebracht. Na een paar jaar komt Victor terecht op een internaat en daarna op de universiteit. Hierna kreeg hij een baan op de universiteit in Aken, en daar kreeg hij geld om muizen te klonen, wat hem ook lukte, alleen later werd het project stopgezet nadat men op basis van zijn aantekeningen de kloning niet kon herhalen. Later slaagde Victor er uiteindelijk in zichzelf te klonen. Rex Cremer, de stafarts van de universiteit, is de enige die weet wat er precies aan de hand is. Hij raakt verstrikt in wat hij weet. Nadat de baby’s ter wereld waren gekomen, had Dokter Hoppe ze zelf meegenomen. 

 

In het derde deel komt Rex Cremer weer in aanraking met Doktor Hoppe. Hij vertelt dat de kinderen te snel oud worden door een fout in de chromosomen. De kinderen sterven op een gegeven moment, omdat Hoppe ze geen aandacht en eten meer geeft. De draagmoeder komt erachter dat Hoppe de kinderen op sterk water had gezet en valt hem aan. Dit vervolgt in haar dood. Hoppe eindigt aan het kruis (net zoals Jezus), terwijl het hele dorp sprakeloos toekijkt. Rex Cremer komt bij het huis aan en komt achter het drama. Hij steekt het hele huis in brand opdat niemand hier ooit achter kwam. Rex Cremer voelde zich namelijk verantwoordelijk voor het hele gebeuren. Toen hij zo snel als hij kon uit Wolfheim wegreed kreeg hij zelf een dodelijk ongeluk.

Titelverklaring

De titel van het boek slaat op Dokter Hoppe. Hij heeft in het boek de drie kinderen gemaakt doormiddel van klonen. Hij gaf deze kinderen de namen Michaël, Rafaël en Gabriël. Dit zijn namen van aartsengelen, dus kan je Dokter Hoppe zien als ‘’Engelenmaker’’.

Motto

Het boek heeft geen motto.

Thema

In dit is het thema goed en kwaad. In dit boek lees je dat dokter Hoppe alleen in goed en kwaad gelooft en niks ertussen in. Hij leert in het gesticht waar die zat dat God het kwaad in de wereld had gebracht en dat Jezus voor het goede heeft gezorgd. Dit is ook waarom hij niks over god verteld aan de kinderen maar wel over Jezus.

Motieven

De bijbel is iets wat vaak terug komt in de tekst. Er word naar verwezen, maar niet altijd direct. Ook zijn er terugkomende zinnen die opvallend zijn. Dokter Hoppe zegt bijvoorbeeld vaak: ‘’soms is wat onmogelijk lijkt, alleen maar moeilijk’’.

Tijd

In het boek word de tijd goed aangegeven. Het speelt zich dus niet chronologisch af, want het boek is in drie tijdsdelen onderverdeeld. Het eerste deel speelt zich namelijk af in van 14 oktober 1984 tot aan ruim vier jaar later. Het tweede deel speelt zich af in de zomer van 1984 en het derde deel speelt zich af van 1988 tot aan 1989.

Ruimte

Het boek speelt zich dus voornamelijk af in het Belgisch dorpje Wolfheim in de buurt van het drielandenpunt bij Vaals. Het is een katholiek dorp waarin de wetenschappelijke experimenten van dokter Hoppe dus niet echt thuis horen. In deel twee van het verhaal speelt het zich ook af in de universiteit van Aken.

Vertelinstantie

In dit boek word er gebruik gemaakt van een alwetende verteller. Je leest het boek via meerdere perspectieven, ook omdat het in meerdere delen is onderverdeeld. In het citaat hieronder is te zien dat er dus gebruik word gemaakt van een alwetende verteller.

‘’Maar ik moet je tot mijn spijt ook condoleren’ zei de rector. Victor Hoppe keek nog steeds niet op.
‘Je vader is overleden’, ging de rector verder. De jonge man leek niet eens te schrikken. Hij knikte alleen maar een paar keer.
‘Het verrast je niet’?
Victor haalde zijn schouders op
Citaat blz. 299

Personages

In dit boek zijn er acht personages wel belangrijk. Drie daarvan kunnen als een groep gezien worden, aangezien het de zoons van Victor Hoppe zijn.

Victor Hoppe is erg gevoelloos en altijd serieus. Dit komt door zijn autisme, daarom is hij zo erg in zichzelf gekeerd. Hij is erg los en heeft niet echt regelmaat. Hij ziet allen goed of kwaad en verder is er geen tussenstop. Hij probeert goed te zijn, het maakt niet uit hoe hij dit bereikt.

Rex Cremer houd van regelmaat, hierdoor kan hij slecht met Victor omgaan. Hij is stafarts op de universiteit in Aken en heeft dan ook samengewerkt met Victor. Hij heeft geholpen bij de experimenten, maar dit ontkent hij later om zichzelf te redden.

Frau Maenhout is de oppas van de drie kinderen. Ze vind alles maar vreemd en komt dan ook bijna achter het geheim. Ze komt in opstand en overlijd zo.

Michaël, Gabriël en Rafaël zijn de drie kinderen van Victor Hoppe. Niet de echte kinderen dus maar de klonen die hij heeft gemaakt. Doordat ze gekloond zijn hebben ze een verouderingsziekte. De drie jongens overlijden al snel aan verwaarlozing van hun vader. 

 

Eindoordeel

Als ik eerlijk ben is dit wel een boek dat erg bij past. Het is redelijk filosofisch en heel psychologisch wat mij erg bevalt. Het is beter dan de vorige boeken die ik heb gelezen, aangezien er ook wel spanning inzat. Als je houd van psychologie en wat filosofie is dit boek een aanrader.

Toneel

Het einde van Frau Maenhout

Frau Maenhout: Hallo Hoppe, je vroeg of ik langs kon komen voor wat zaakjes? (staat aan de deur)

Dokter Hoppe: Ja ik moet zo even weg, dus ik vroeg me af of jij even op de kinderen kon letten. Dus kan je? (kijkt naar beneden)

Frau Maenhout: Ja hoor, hebben ze je weer nodig? Zeker iemand die weer eens wat te klagen heeft over zijn gezondheid!

Dokter Hoppe: Ja ( zegt het ongemakkelijk, weet niet hoe die om moet gaan met de grappen)

Frau Maenhout: (lacht ongemakkelijk en loopt naar binnen)

Dokter Hoppe: Tot later dan, ik zal rond vijf terug zijn. ( loopt weg)

Frau Maenhout: Ja tot dan. Trouwens waar zijn de kinderen? (vraagt dit even snel voordat Hoppe al weg is)

Dokter Hoppe: Ik heb geen idee en het boeit me ook niet veel, je zult ze wel tegenkomen.

4 uur in de middag…

Frau Maenhout: (doorzoekt het huis nieuwschierig en wilt weten wat er aan de hand is)

Dokter Hoppe: Wat doe je? ( Staat achter Frau Maenhout en vraagt dit intimiderend)

Frau Maenhout: Ik weet dat hier iets niet klopt en ik ben er bijna achter!

Dokter Hoppe: Ik probeer goed te zijn voor de wereld, laat mij met rust!

Frau Maenhout: Je laat je kinderen in de steek ,maar je probeert wel goed te zijn voor de wereld?

Dokter Hoppe: Het zijn mijn kinderen niet! Nu weet je dit ook weer. (loopt op haar af)

Frau Maenhout: Hoe bedoel je! ( Kijkt angstig en duwt dokter Hoppe weg)

Dokter Hoppe: Dat hoef ik nu allemaal niet meer uit te leggen, daar heb je straks toch niks meer aan. ( Zegt dit rustig en koel, terwijl hij een mes pakt)

Frau Maenhout: Wat doe je? Meen je dit! (schreeuwt angstig en doet haar ogen dicht)

Dokter Hoppe: (Gaat dicht op haar staan en steekt het mes langzaam in haar buik)

Frau Maenhout: (Maakt nauwelijks geluid en kijkt Dokter Hoppe even aan. Ze zakt langzaam de grond in)

Dokter Hoppe: Dit had allemaal niet gehoeven. Nu moet ik doen alsof het een ongeluk was. In deze tijd had ik de wereld kunnen helpen. ( zegt dit erg stil en serieus, geloofd dat die nog steeds goed bezig is).

Gordijnen gaan dicht en de lichten uit…